Παρτιτούρα

Πρωτότυπο

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Sacred , Motet. Language. Latin. SATBarB.

Μετάφραση

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Ιερή, motet. Γλώσσα. Latin. SATBarB.

Πρωτότυπο

From a manuscript in the library of Christ Church, Oxford. The soprano and alto parts are attributed in the manuscript to “Mr Johnson”. The baritone part is attributed to “Tallis alias Johnson”. In the manuscript this part is written in plainchant notation. Slurs in this edition represent ligatures in the original plainchant. The work was published by Charles Burney in his “General History of Music” in 1776 with many changes to reduce dissonances and adapt the work to 18th Century taste. In a complete performance, the plainsong intonation and entire polyphony were probably intended to be sung first. Then the plainsong verse Et valde mane. Then the polyphony from Ut venientes to the end. Then the plainsong Gloria patri. Finally the polyphonic Alleluia. In the original manuscript “Alleluia” is written out “Al-le-lui-a”. There are a number of differences in published versions of. the plainsong intonation,. ii. the Et valde mane and. iii. the Gloria patri sections. These sections are not included in the manuscript source for this edition of the Johnson five part setting. The three last notes in the intonation, usually sung “sse – e - et”, are sometimes replaced by a single long note in, for instance, published editions of Tallis’ 5 part setting of “Dum Transisset”. There are a variety of different interpretations of the Et valde mane and the Gloria patri plainsong sections. Examples are included in the CPDL edition of the Taverner setting by Rupert Preston Bell, the edition of the Tallis setting by JJ Hutchings on Sibelius Music , the edition of the same Tallis setting by Richard Abram, published in “Musical Times”, February 1979, and the performance on CD of the Johnson four and five part settings by Cappella Nova. directed by Alan Tavener.

Μετάφραση

Από ένα χειρόγραφο στη βιβλιοθήκη του Κράιστ Τσερτς. Οι σοπράνο και άλτο μέρη αποδίδονται στο χειρόγραφο του "Mr Johnson". Το τμήμα βαρύτονος αποδίδεται σε «Tallis ψευδώνυμο Τζόνσον". Στο χειρόγραφο αυτό το μέρος είναι γραμμένο σε plainchant σημειογραφία. Δυσφήμηση σε αυτή την έκδοση αντιπροσωπεύουν δίψηφα στην αρχική plainchant. Το έργο εκδόθηκε από τον Charles Burney σε «Γενική Ιστορία της Μουσικής" του το 1776 με πολλές αλλαγές για να μειώσουν παραφωνίες και την προσαρμογή της εργασίας στον 18ο αιώνα γεύση. Σε μια πλήρη απόδοση, η plainsong τονισμός και ολόκληρο πολυφωνία πιθανότατα πρόκειται να τραγουδήσει πρώτα. Στη συνέχεια, η plainsong στίχο Et Valde χαίτη. Στη συνέχεια, η πολυφωνία από Ut venientes στο τέλος. Στη συνέχεια, η πατρί plainsong Gloria. Τέλος, το πολυφωνικό Αλληλούια. Στο αρχικό χειρόγραφο «Αλληλούια» είναι γραμμένο από «Αλ-le-lui-α". Υπάρχουν αρκετές διαφορές στις δημοσιευμένες εκδόσεις. ο τονισμός plainsong,. ii. Η χαίτη Et Valde και. iii. τα τμήματα πατρί Gloria. Τα τμήματα αυτά δεν περιλαμβάνονται στο χειρόγραφο κώδικα για αυτή την έκδοση του Τζόνσον πέντε ρύθμιση μέρος. Οι τρεις τελευταίες νότες στο τονισμός, συνήθως τραγουδιούνται «ΣΣΕ - e - et", μερικές φορές αντικαθίστανται από ένα ενιαίο μεγάλο σημείωμα, για παράδειγμα, που δημοσιεύτηκε εκδόσεις του Tallis »5 μέρος ρύθμιση" Dum Transisset ". Υπάρχει μια ποικιλία από διαφορετικές ερμηνείες του Valde χαίτη Et και τα τμήματα Gloria πατρί plainsong. Παραδείγματα περιλαμβάνονται στην έκδοση CPDL της ρύθμισης Ταβερνέ από τον Rupert Preston Bell, την έκδοση της ρύθμισης Tallis από τον JJ Hutchings για Σιμπέλιους Μουσική, την έκδοση του ίδιου Tallis ρύθμιση από τον Richard Άβραμ, που δημοσιεύτηκε στο "Μουσικό Times", Φεβρουάριος 1979 και η απόδοση σε CD από την Johnson τέσσερα και πέντε ρυθμίσεις μέρει από Cappella Nova. σε σκηνοθεσία Alan Tavener.