Παρτιτούρα $10.00

Πρωτότυπο

So Too, Fell Daedalus. Bassoon sheet music.

Μετάφραση

Έτσι Πάρα πολύ, έπεσε Δαίδαλος. Φαγκότο παρτιτούρες.

Πρωτότυπο

So Too, Fell Daedalus composed by Kevin Timothy Austin. For Bassoon Duet. Published by Imagine Music. IG.CMS147. As can be inferred from the title, So Too, Fell Daedalus, I seek to evoke in this piece the story of Icarus and Daedalus from Greek mythology with the added inference that Daedalus saw his own demise out of grief for his son. The piece is then a reinterpretation of the well-established tradition of tone poetry. However, I chose to extract this practice from its original orchestral setting and instead employ two bassoons to embody the characters in the story. I digress from the traditional use of theme and motive, and instead use realism to an all-encompassing degree. The two bassoons soar, swoop, dive, flit and flutter, in moments of parallel motion and varied repetition, as if they were themselves riding on wings of feathers and wax. They begin from the depths of the labyrinth, out of which they climb to the heights of their hubris, and once again recede to their point of origin. Formally then, the piece is through composed and at times improvisatory, but the focus should be on the overarching contour, which follows the aforementioned pattern. With regard to pitch, I use a mode of non-western origin not to imply tonal function or centricity â“ any perceived instance of such is not intentional â“ but to arouse in the listener the same sense of intrigue felt by the protagonists, which brought them closest to the sun and that sent them ultimately to their end.

Μετάφραση

Έτσι Πάρα πολύ, έπεσε Δαίδαλος αποτελείται από τον Kevin Timothy Ώστιν. Για Φαγκότο Duet. Δημοσιεύθηκε από Imagine Music. IG.CMS147. Όπως μπορεί να συναχθεί από τον τίτλο, το ίδιο συμβαίνει, έπεσε ο Δαίδαλος, επιδιώκω να προκαλέσει σε αυτό το κομμάτι την ιστορία του Ίκαρου και του Δαίδαλου από την ελληνική μυθολογία με το πρόσθετο συμπέρασμα ότι ο Δαίδαλος είδε μεταβίβασή του από τη θλίψη για το γιο του. Το κομμάτι είναι στη συνέχεια μια επανερμηνεία της εδραιωμένη παράδοση του τόνου ποίησης. Ωστόσο, επέλεξα να εξαγάγετε την πρακτική αυτή από την αρχική ορχηστρική ρύθμιση και αντί να απασχολούν δύο bassoons να ενσαρκώσει τους χαρακτήρες στην ιστορία. Εγώ παρεκκλίνω από την παραδοσιακή χρήση του θέματος και το κίνητρο, και αντ 'αυτού χρησιμοποιούν ρεαλισμό σε μια σφαιρική βαθμό. Οι δύο bassoons ύψη, προσγειωνόμαστε, κατάδυση, φτερουγίζουν και πτερυγισμό, σε στιγμές παράλληλη κίνηση και ποικίλη επανάληψη, σαν να ήταν οι ίδιοι καβάλα στα φτερά των φτερών και κερί. Ξεκινούν από τα βάθη του λαβυρίνθου, εκ των οποίων ανεβαίνουν στα ύψη της ύβρεως τους, και για άλλη μια φορά υποχωρούν προς το σημείο προέλευσής τους. Επισήμως, στη συνέχεια, το κομμάτι είναι μέσα συνέθεσε και κατά καιρούς αυτοσχεδιαστικό, αλλά πρέπει να δοθεί έμφαση στο γενικό περίγραμμα, το οποίο ακολουθεί τον προαναφερθέντα μοτίβο. Όσον αφορά το γήπεδο, μπορώ να χρησιμοποιήσω έναν τρόπο μη-δυτικής προέλευσης να μην συνεπάγεται τονική λειτουργία ή κεντρικότητα â οποιαδήποτε αντιληπτή παράδειγμα αυτών δεν είναι σκόπιμη ένα αλλά να ξυπνήσει στον ακροατή την ίδια αίσθηση της ίντριγκας αισθητή από τους πρωταγωνιστές, τα οποία .