Παρτιτούρα $19.95

Πρωτότυπο

Five Pieces for Violoncello and Piano. Luise Adolpha Le Beau. Cello Solo sheet music. Piano Accompaniment sheet music. Intermediate.

Μετάφραση

Πέντε κομμάτια για Βιολοντσέλο και Πιάνο. Luise Adolpha Le Beau. Τσέλο Σόλο παρτιτούρες. Παρτιτούρες Συνοδεία πιάνου. Ενδιάμεσος.

Πρωτότυπο

Five Pieces for Violoncello and Piano composed by Luise Adolpha Le Beau. 1850-1927. Edited by Barbara Gabler. For cello and piano. Violoncello. Instrumental Music. Intermediate. Score and parts. Composed 1881. Published by Furore Verlag. FV.FUE-10005. ISBN M-50012-412-2. Instrumental Music. Luise A. Le Beau recalls in her memoirs. "Some time ago. an international competition for compositions for the cello was announced. I submitted my sonata for violoncello and piano Opus 17, and my pieces for cello Opus 24. taking as my motto for them the words of Goethe. 'Wenn Ihrs nicht fuhlt, Ihr werdets nicht erjagen'. this you must feel, for chasing it will not help you. I was awarded a prize for the last-named while the sonata was recom-mended to a publisher by the judges Niels W. Gade, Carl Reinecke and Bernath as an 'addition to literature worthy of publication' and published.

Μετάφραση

Πέντε κομμάτια για βιολοντσέλο και πιάνο αποτελείται από Luise Adolpha Le Beau. 1850-1927. Επεξεργασία από Barbara Γκάμπλερ. Για βιολοντσέλο και πιάνο. Τσέλο. Ορχηστρική Μουσική. Ενδιάμεσος. Παρτιτούρες. Αποτελείται 1881. Δημοσιεύθηκε από Furore Verlag. FV.FUE-10005. ISBN M-50012-412-2. Ορχηστρική Μουσική. Luise A. Le Beau υπενθυμίζει στα απομνημονεύματά της. Πριν από "κάποια στιγμή. ένας διεθνής διαγωνισμός για συνθέσεις για τσέλο ανακοινώθηκε. Υπέβαλα σονάτα μου για βιολοντσέλο και πιάνο Opus 17, και τα κομμάτια μου για βιολοντσέλο Opus 24. λαμβάνοντας ως σύνθημά μου γι 'αυτούς τα λόγια του Γκαίτε. «Αν δεν Δικός αισθάνεται, δεν κυνηγήσουν κάτω από werdets σας. αυτό θα πρέπει να αισθάνονται, για την κυνηγούν, δεν θα σας βοηθήσει. Μου απονεμήθηκε ένα βραβείο για το τελευταίο όνομα, ενώ η σονάτα αυτή συνιστάται σε έναν εκδότη από τους δικαστές Niels W. Gade, Καρλ Reinecke και Bernath ως «Εκτός από τη λογοτεχνία άξια δημοσίευσης» και δημοσιεύθηκαν.