Παρτιτούρα $180.00

Πρωτότυπο

Lifesongs. David Gillingham. B-Flat Trumpet sheet music. Bass Trombone sheet music. Euphonium sheet music. Horn sheet music. Tuba sheet music. Grade 5.

Μετάφραση

Lifesongs. David Gillingham. B-Flat Τρομπέτα παρτιτούρες. Bass Τρομπόνι παρτιτούρες. Euphonium παρτιτούρες. Παρτιτούρες Horn. Παρτιτούρες Τούμπα. Βαθμός 5.

Πρωτότυπο

Lifesongs. with SATB Choir. Composed by David Gillingham. For Choir with Concert Band. Flute 1. Piccolo, Flute 2, Oboe, Bassoon, Bb Clarinet 1, Bb Clarinet 2. 3, Bass Clarinet, Eb Alto Saxophone 1. 2, Bb Tenor Saxophone, Eb Baritone Saxophone, Bb Trumpet 1, Bb Trumpet 2. 3, F Horn 1. 2, F Horn 3. 4, Trombone 1. 2, Bass Trombone, Euphonium, Tuba, S. Grade 5. Score and parts. Duration 20. 00. Published by C. Alan Publications. CN.08400. Using the text of three life-affirming poems by Henry Wadsworth Longfellow, Lifesongs is cast in three section that coincide with three stages of life. The text and the music wavers through many emotions. radiant and upbeat, mournful and depressing, dark and militaristic, reflective and joyful. The final lines reflect the overall sentiment of the piece, "O Fear not in a world like this, and thou shalt know erelong, know how sublime a thing it is to suffer and be strong. The text for Lifesongs comes from three poems by Henry Wadsworth Longfellow, titled, "Sunrise on the Hills," "A Psalm of Life," and "The Light of Stars. " These three poems divide the work into three large sections, which are performed without a break. All three poems are life affirming and hence the title Lifesongs. I have renamed each section to coincide with three stages of life, "Song of Birth," "Song of Life," and "Song of Eternity. " "Song of Birth". "Sunrise on the Hills". musically depicts the most wonderful picture of one standing on the hilltop watching the sunrise. The choir, solists, and wind ensemble collaborate in painting this colorful picture. Though this picture is radiant and upbeat, there are changes of mood along the way, such as with lines like "hosts in battle overthrown," "I heard the distant waters dash," "the music of the village bell come sweetly to the echo-giving hills," and "the wild horn, whose voice the woodland fills, was ringing to the merry shout. " All of these words are scored appropriately to sway the listener back and forth between these moods. I personally believe that Longfellow was trying to say that all this beauty of the sunrise precipitates an array of emotions. But the pinnacle of the section is at the end where Longfellow suggests that it is easy for us to forget the "sorrows" of the world if we "go to the woods and hills," for "No tears dim the sweet look that Nature wears. " "Song of Life". "Psalm of Life". begins somewhat mournful and depressing with the line, "tell me not, in mournful numbers, life is but an empty dream. " The section is about the whole struggle of life and our purpose here on earth. Like the first movement, there is a tug-of-war between emotions. Consider, for example, the line, "Art is long, and Time is fleeting, and our hearts, though stout and brave still, like muffled drums, are beating funeral machines to the grave. " Sometimes the music becomes dark and militaristic to lines such as, "in the world's broad field of battle," and "trust no Future, howe'er pleasant. " But the lesson to be learned in this section comes later in the poem when Longfellow states, "Lives of great men all remind us we can make our lives sublime. " Here the music becomes more reflective and leads to pure joy when the choir sings the final four lines, "Let us, then, be up and doing, with a heart for any fate. still achieving, still pursuing, learn to labor and to wait. " In "Song of Eternity". "The Light of Stars". , Longfellow alludes to death, but, as with all of his poetry, there is a positive overtone. Like the second section, it begins darkly with an undertone of undulating clarinets in their low register. This backdrop of sound is appropriate for lines such as "the night is come, but not too soon," and "there is no light in earth or heaven but the cold light of stars. " But the darkness soon gives way to light and the D-minor tonality moves to C-major. The soprano and baritone begin by joyfully singing the line, "O star of strength. I see thee stand and smile upon my pain. " Then comes excitement in the music with a brass fanfare followed by the choir singing, "The star of the unconquered will, He rises in my breast. " Finally the soprano, baritone, and choir end the work by singing the final four lines, "O Fear not in a world like this, and thou shalt know erelong, know how sublime a thing it is to suffer and be strong. " These lines are as meaningful today as they were in Longfellow's time, and are a true lesson of life.

Μετάφραση

Lifesongs. με SATB Χορωδία. Αποτελείται από τον David Gillingham. Για Χορωδίας Band Συναυλία. Φλάουτο 1. Piccolo, Φλάουτο 2, όμποε, φαγκότο, κλαρίνο 1, κλαρίνο 2. 3, μπάσο κλαρίνο, Εβ άλτο σαξόφωνο 1. 2, Bb τενόρο σαξόφωνο, βαρύτονο σαξόφωνο Eb, Bb Τρομπέτα 1, Τρομπέτα Bb 2. 3, F Horn 1. 2, F 3 Horn. 4, τρομπόνι 1. 2, μπάσο τρομπόνι, Ευφώνιο, Τούμπα, S. Βαθμός 5. Παρτιτούρες. Διάρκεια 20. 00. Δημοσιεύθηκε από τον C. Alan Εκδόσεις. CN.08400. Χρησιμοποιώντας το κείμενο των τριών ζωής επιβεβαιώνοντας ποιήματα από τον Henry Wadsworth Longfellow, Lifesongs πετιέται σε τρία τμήμα που συμπίπτουν με τα τρία στάδια της ζωής. Το κείμενο και η μουσική αμφιταλαντεύεται μέσα από πολλά συναισθήματα. λαμπερή και αισιόδοξη, πένθιμη και καταθλιπτικό, σκοτεινό και μιλιταριστικό, στοχαστική και χαρούμενη. Οι τελικές γραμμές αντικατοπτρίζει το συνολικό αίσθημα της κομμάτι, "Ο φόβος δεν σε έναν κόσμο σαν αυτό, και θελεις γνωρίζουν ενωρίς, ξέρουν πώς πανέμορφη ένα πράγμα είναι να υποφέρουν και να είναι ισχυρή. Το κείμενο για Lifesongs προέρχεται από τρία ποιήματα από τον Henry Wadsworth Longfellow, με τίτλο, "Sunrise στις Hills", "Ένας ψαλμός της Ζωής», και «Το Φως των αστεριών. "Αυτά τα τρία ποιήματα διαιρούν το έργο σε τρεις μεγάλες ενότητες, οι οποίες εκτελούνται χωρίς διάλειμμα. Όλα τα τρία ποιήματα είναι επιβεβαιώνοντας τη ζωή και ως εκ τούτου οι Lifesongs τίτλο. Έχω μετονομαστεί σε κάθε τμήμα για να συμπέσει με τα τρία στάδια της ζωής, "Τραγούδι της Γέννησης», «Τραγούδι της Ζωής», και το «Τραγούδι της Αιωνιότητας. "" Τραγούδι της γέννησης ". "Ανατολή του ηλίου στην Hills". μουσικά απεικονίζει την πιο υπέροχη εικόνα ενός στέκεται στην κορυφή του λόφου βλέποντας την ανατολή του ηλίου. Οι χορωδία, σολίστες και ορχήστρα του ανέμου συνεργάζονται σε αυτό το πολύχρωμο ζωγραφική εικόνα. Αν και αυτή η εικόνα είναι λαμπερή και αισιόδοξη, υπάρχουν αλλαγές της διάθεσης στην πορεία, όπως με γραμμές όπως "φιλοξενεί στη μάχη ανατραπεί», «άκουσα το μακρινό νερά παύλα", "η μουσική της καμπάνας του χωριού έρχονται γλυκά με την ηχώ -giving λόφους, "και" την άγρια ​​κέρατο, η φωνή των οποίων οι δασικές εκτάσεις γεμίζει, χτυπούσε την κραυγή εύθυμος. "Όλες αυτές οι λέξεις είναι σκόραρε κατάλληλα για να επηρεάσει τον ακροατή πέρα ​​δώθε μεταξύ αυτών διαθέσεις. Προσωπικά πιστεύω ότι Longfellow προσπαθούσε να πω ότι όλη αυτή η ομορφιά της ανατολής επισπεύδει μια σειρά από συναισθήματα. Αλλά το αποκορύφωμα του τμήματος είναι στο τέλος όπου Longfellow δείχνει ότι είναι εύκολο για μας να ξεχάσουμε τα «λύπες» του κόσμου, αν εμείς "πάμε στο δάσος και λόφους," για "Όχι δάκρυα σκοτεινιάσει την γλυκιά ματιά ότι η Φύση φοράει. "" Τραγούδι της Ζωής ". «Ψαλμός της Ζωής". αρχίζει κάπως πένθιμη και πιέζοντας με τη γραμμή, "πες μου όχι, σε πένθιμη αριθμούς, η ζωή δεν είναι παρά ένα άδειο όνειρο. "Η ενότητα είναι για όλη την πάλη της ζωής και ο σκοπός μας εδώ στη γη. Όπως και η πρώτη κίνηση, υπάρχει μια διελκυστίνδα πολέμου μεταξύ συναισθημάτων. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, η γραμμή, «Η τέχνη είναι μεγάλη, και ο χρόνος είναι φευγαλέα, και τις καρδιές μας, αν και χοντρός και γενναίοι ακόμα, σαν υπόκωφο τύμπανα, ξυλοδαρμό μηχανές κηδεία στον τάφο. "Μερικές φορές η μουσική γίνεται σκούρο και μιλιταριστικό σε γραμμές όπως,« σε ευρύ πεδίο στον κόσμο της μάχης ", και" δεν εμπιστεύονται μέλλον, howe'er ευχάριστο. "Αλλά το μάθημα που πρέπει να μάθει σε αυτήν την ενότητα έρχεται αργότερα στο ποίημα Longfellow όταν δηλώνει,« Ζωές των μεγάλων ανδρών μας υπενθυμίζουν το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πανέμορφη. "Εδώ η μουσική γίνεται πιο στοχαστική και οδηγεί σε καθαρή χαρά όταν η χορωδία τραγουδά τις τελικές τέσσερις γραμμές," Ας μας, τότε, να οργανωθεί και να κάνει, με μια καρδιά για κάθε τύχη. εξακολουθεί να επιτυγχάνεται, εξακολουθούμε να επιδιώκουμε, να μάθουν την εργασία και να περιμένετε. "Στο" Τραγούδι της αιωνιότητας ". "Το Φως των αστεριών". , Longfellow υπαινίσσεται σε θάνατο, αλλά, όπως συμβαίνει με όλες της ποίησής του, υπάρχει ένας θετικός απόηχος. Όπως και το δεύτερο τμήμα, αρχίζει απειλητικά με μια χροιά του κυματιστή κλαρινέτα σε χαμηλή μητρώο τους. Αυτό το σκηνικό του ήχου είναι κατάλληλο για τις γραμμές όπως «ήρθε η νύχτα, αλλά όχι πάρα πολύ σύντομα," και "δεν υπάρχει φως σε γη ή τον ουρανό, αλλά το κρύο φως των αστεριών. "Αλλά το σκοτάδι δίνει γρήγορα το δρόμο για το φως και το D-ελάσσονα τονικότητα κινείται σε C-μείζονα. Η σοπράνο και βαρύτονο ξεκινήσω με χαρά τραγουδώντας τη γραμμή, «O αστέρι της αντοχής. Βλέπω σου σταθεί και να χαμογελά μετά τον πόνο μου. «Τότε έρχεται ενθουσιασμό στη μουσική με τυμπανοκρουσίες από ορείχαλκο που ακολουθείται από το τραγούδι χορωδία," Το αστέρι της αδούλωτη θα γίνει, θα ανεβαίνει στο στήθος μου. "Τέλος, η σοπράνο, βαρύτονο, χορωδία και το τέλος των εργασιών τραγουδώντας τις τελικές τέσσερις γραμμές," Ο φόβος δεν σε έναν κόσμο σαν αυτό, και θελεις γνωρίζουν ενωρίς, ξέρουν πώς πανέμορφη ένα πράγμα είναι να υποφέρουν και να είναι ισχυρή. "Αυτές οι γραμμές είναι τόσο σημαντική σήμερα όσο ήταν στην ώρα του Longfellow, και είναι ένα πραγματικό μάθημα ζωής.