Παρτιτούρα $45.00

Πρωτότυπο

RAUK. Marimba sheet music. Percussion sheet music. Vibraphone sheet music. Xylophone sheet music.

Μετάφραση

RAUK. Παρτιτούρες μαρίμπα. Παρτιτούρες Κρουστά. Βιμπρόφωνο παρτιτούρες. Παρτιτούρες ξυλόφωνο.

Πρωτότυπο

RAUK composed by Anders Astrand. Percussion Ensemble. For solo vibraphone & percussion trio. vibraphone, cymbal, xylophone, crotales, 3 sets of. cymbal, japanese gong, 4 tom-toms, bass drum. , 2 marimba. 1 to 5 octaves. Level 5. Score and set of parts. Duration 18-20 minutes. Published by Innovative Percussion. IP.E-AA-RAU. Composer's notes. In 1999, Amores Grup de PercussiA3 in Valencia, Spain, commissioned me to compose a piece for solo vibraphone and three percussionists. I performed the piece on vibraphone with the group later that year. The piece is named after the tall limestone formations in Gotland, Sweden called Rauk. Solo part contains large sections of improvisation. "Commissioned in 1999 by the Amores Percussion Group, "Rauk". the name refers to tall limestone formations found in Gotland, Sweden. is scored for solo vibraphone and three percussionists playing xylophone, crotales and two marimbas. Each percussionist also performs with a setup of cymbal, Japanese gong, four toms and bass drum. Although identical in terms of the type of instruments, each setup is differentiated by pitch. The first percussionist's instruments are high pitched, the second percussion part requires instruments of medium pitch, and the third part stipulates low-pitched instruments. Several features of this work are of interest. One is a lengthy passage that may be unique in percussion ensemble literature. The three percussionists, using their high, medium, and low-pitched setups, must play rhythmically complex, technically challenging parts that are identical in all respects. To do so requires performing in unison, in an extraordinary display of ensemble precision. The results should be stunning, considering the pitch differential, which should have an effect similar to playing simultaneously in several octaves. The piece exploits a wide dynamic range, from the tutti passage described above to contrasting sections that follow, in which the texture thins. at one point down to a single marimba playing repeated eighth-note chords. and the legato, lyric qualities of the vibraphone are tapped. This section also capitalizes on the soloist's improvisational skills, a most important factor in the overall musical merits of the piece. One final feature that gives the vibist a substantial solo opportunity is a lengthy cadenza, which, printed separately, fills two pages. This ensemble is as much a showcase for the three percussionists as for the vibraphonist, although it affords an excellent opportunity to display the talents of a mature college mallet player. However, that individual must be proficient in improvisation with some familiarity with modal theory. the solo part does not include a realization for those who can-t improvise. A final "plus" for the piece is that there need be no concern that those playing the percussion parts will become bored. " "John R. Raush Percussive Notes, February 2005.

Μετάφραση

RAUK composed by Anders Astrand. Κρουστών. Για σόλο βιμπράφωνο. βιμπράφωνο, κύμβαλο, ξυλόφωνο, crotales, 3 σετ των. κύμβαλο, ιαπωνικά γκονγκ, 4 τομ-τομ, μπάσο τύμπανο. 2 μαρίμπα. 1 έως 5 οκτάβες. Επίπεδο 5. Σκοράρει και καθορίζονται από τα μέρη. Διάρκεια 18-20 λεπτά. Δημοσιεύθηκε από Innovative Percussion. IP.E-AA-RAU. Σημειώσεις του συνθέτη. Το 1999, Amores Grup de PercussiA3 στη Βαλένθια της Ισπανίας, μου ανέθεσε να συνθέσει ένα κομμάτι για σόλο βιμπράφωνο και τρεις κρουστούς. Πραγματοποίησα το κομμάτι στο βιμπράφωνο με την ομάδα αργότερα εκείνο το έτος. Το κομμάτι είναι το όνομά του από τους ψηλούς ασβεστολιθικούς σχηματισμούς σε Gotland, Σουηδία ονομάζεται Rauk. Solo μέρος περιλαμβάνει μεγάλα τμήματα του αυτοσχεδιασμού. "Ανάθεση το 1999 από την Ομάδα Κρουστών Amores," Rauk ". το όνομα αναφέρεται στο ψηλό ασβεστολιθικούς σχηματισμούς που βρέθηκαν σε Gotland, Σουηδία. βαθμολογείται για σόλο βιμπράφωνο και τρεις κρουστά παίζει ξυλόφωνο, crotales και δύο marimbas. Κάθε κρουστών εκτελεί επίσης με τη ρύθμιση της κύμβαλο, Ιαπωνικά γκονγκ, τέσσερις συμπτωμάτων και μπάσο τύμπανο. Παρά το γεγονός ότι πανομοιότυπη όσον αφορά τον τύπο των μέσων, κάθε ρύθμιση διαφοροποιείται από το βήμα. Μέσα στον πρώτο κρουστών του είναι υψηλής συχνότητας, το δεύτερο μέρος απαιτεί κρουστά όργανα του μέσου αγωνιστικό χώρο, και το τρίτο μέρος ορίζει low-pitched όργανα. Αρκετά χαρακτηριστικά αυτού του έργου έχουν ενδιαφέρον. Το ένα είναι μια μακρά πέρασμα που μπορεί να είναι μοναδικό στην κρουστών λογοτεχνία. Οι τρεις κρουστούς, χρησιμοποιώντας υψηλής, μέσης τους, και low-pitched ρυθμίσεις, πρέπει να παίξει ρυθμικά περίπλοκο, δύσκολο τεχνικά μέρη που είναι πανομοιότυπα σε όλες τις απόψεις. Για να γίνει αυτό απαιτεί την εκτέλεση από κοινού, σε μια εντυπωσιακή επίδειξη σύνολο ακρίβειας. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να είναι εντυπωσιακή, λαμβάνοντας υπόψη το γήπεδο απόκλιση, η οποία πρέπει να έχει μια επίδραση παρόμοια με παίζοντας ταυτόχρονα σε αρκετές οκτάβες. Το κομμάτι εκμεταλλεύεται ένα μεγάλο δυναμικό εύρος, από τη δίοδο tutti περιγράφεται παραπάνω για αντικρουόμενες ενότητες που ακολουθούν, στα οποία οι λεπταίνει υφή. σε ένα σημείο κάτω σε ένα ενιαίο μαρίμπα παίζει επαναλαμβανόμενες συγχορδίες ογδόου. και τα legato, λυρική ποιότητα της βιμπράφωνο αξιοποιηθεί. Αυτή η ενότητα κεφαλαιοποιεί αυτοσχεδιαστική ικανότητες του σολίστα, ένα πολύ σημαντικό παράγοντα στις συνολικές μουσικές πλεονεκτήματα του κομματιού. Ένα τελευταίο χαρακτηριστικό που δίνει το vibist μια σημαντική σόλο ευκαιρία είναι μια μακρά cadenza, η οποία τυπώνεται χωριστά, γεμίζει δύο σελίδες. Αυτό το σύνολο είναι τόσο πολύ μια βιτρίνα για τα τρία κρουστών και για την βιμπραφωνίστα, αν και παρέχει μια εξαιρετική ευκαιρία για να εμφανίσετε τα ταλέντα ενός ώριμου κολέγιο σφύρα player. Ωστόσο, ο συμμετέχων πρέπει να γνωρίζουν άριστα στον αυτοσχεδιασμό με κάποια εξοικείωση με modal θεωρία. το σόλο μέρος δεν περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση για εκείνους που μπορούν t-αυτοσχεδιάζουν. Μια τελική «συν» για το κομμάτι είναι ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει ανησυχία ότι εκείνα τα μέρη που παίζουν κρουστά θα γίνει βαρεθεί. "" John R. Raush κρούση Σημειώσεις τον Φεβρουάριο του 2005.