Παρτιτούρα $50.00

Πρωτότυπο

Symphony No. 2. Genesis. David Gillingham. B-Flat Trumpet sheet music. English Horn sheet music. Grade 5.

Μετάφραση

Συμφωνία Αρ. 2. Γένεση. David Gillingham. B-Flat Τρομπέτα παρτιτούρες. English Horn παρτιτούρες. Βαθμός 5.

Πρωτότυπο

Symphony No. 2. Genesis composed by David Gillingham. For concert band. Piccolo, Flute 1, Flute 2, Oboe 1. 2, English Horn, Bassoon 1. 2, Eb Soprano Clarinet, Clarinet in Bb 1, Clarinet in Bb 2, Clarinet in Bb 3, Bass Clarinet, Contrabassoon, Alto Saxophone 1. 2, Tenor Saxophone, Baritone Saxophone, Trumpet in Bb 1, Trumpet in B. Band Music. Grade 5. Score only. Duration 20. 00. Published by C. Alan Publications. CN.14761. Another major contribution to advanced band repertoire. Epic in proportion, this symphony displays the creative scoring and brilliant compositional technique we have associated with this esteemed composer. Upper-level musicians and conductors will enjoy the challenges presented in preparing and performing this outstanding work. Like Symphony No.1. Apocalyptic Dreams. , Symphony No. 2. "Genesis". is programmatic and based on Biblical scripture. Symphony No. 2 is inspired by the first nine chapters of Genesis and is divided into five movements. I. In the beginning. II. Eden and the forbidden fruit. III. Noah and the Ark. IV. The floodgates of heaven. and V. The sign of the covenant. Movement I. In the beginning, opens mysteriously with the whirring of flexible plastic hoses in the percussion and a pedal G in the vibraphone which signify chapter 1, verse 2, "Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters. " God's presence and voice are represented by repeated notes leading to a note a half step above and then back down,. the "God motive". first heard by the horns in the thirteenth measure. Following are ascending passages in the Eb clarinet over harp-like passages in the piano indicative of chapter 1, verse 3, "And God said 'Let there be light', and God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. " An accumulation of texture follows building into an expansive tone cluster which breaks into G major with a soaring melodic line in the horns. The section represents chapter 1, verse 6, "And God said, 'Let there be an expanse between the waters to separate water from water. '" Ensuing is the essence of chapter 1, verse 11, "Then God said, - Let the land produce vegetation. seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds. '", and chapter 1, verse 14-15, "And God said, 'Let there be lights in the expanse of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark seasons and days and years, and let there be lights in the expanse of the sky to give light on the earth. '" Strident articulations of chords along with the brake drum begin this section, likened to lightening, followed by rustling in the clarinets over clusters in the brass followed again by a soaring horn melody emulating the voice of God. Trills and ascending passages in the woodwinds and piano over low brass chords characterize the next section which expresses the creation of living creatures expressed by chapter 1, verse 20 and 24, "And God said, 'Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the expanse of the sky'". "And God said, 'Let the land produce living creatures according to their kinds. livestock, creatures that move along the ground, and wild animals, each according to its kind. '" A quiet and most reverent section ensues which expresses the voice of God. the "God motive". as He creates his most prized possession, Man, as written in chapter 1, verse 26, "Then God said, 'Let us make man in our image, in our likeness and let them rule over the fish of the sea and the birds of the air, over the livestock, over all the earth, and over all the creatures that move along the ground'". The movement ends with a sort of benediction which utilizes the "God motive" and ends quite peacefully in G major, all inspired by chapter 2, verse 2, "By the seventh day God had finished the work he had been doing. so on the seventh day He rested from all His work. '" Movement II. Eden and the Forbidden Fruit, seeks to exploit both the beauty and the wrath of God. The first part of the movement is devoted to the Garden of Eden, the creation of the woman. Eve. and The Tree of Knowledge of Good and Evil. Verses 8-9, 16-17, and 21-22, from the 2nd chapter of Genesis provide the inspiration for this part of the movement. "Now the Lord God had planted a garden in the east, in Eden. and there He put the man He had formed. And the Lord God made all kinds of trees grow out of the ground--trees that were pleasing to the eye and good for food. In the middle of the garden were the tree of life and the tree of the knowledge of good and evil. " 'And the Lord God commanded the man, 'You are free to eat from any tree in the garden. but you must not eat from the tree of the knowledge of good and evil, for when you eat of it you will surely die. '" "So the Lord God caused the man to fall into a deep sleep. and while he was sleeping, He took one of the man's ribs and closed up the place with flesh. Then the Lord God made a woman from the rib He had taken out of the man, and He brought her to the man. " The mood begins to change when the euphonium plays the first two phrases of the hymn O God Our Help in Ages Past. Tune by William Croft 1708. "St. Anne". Tempted by a most crafty serpent, Adam and Eve eat the forbidden fruit from the tree of knowledge of good and evil. "When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it". chapter 3, vs. The hymn abruptly ends articulated by stopped horns. Following, is a section filled with angry and evil motives and dissonant textures which allude to the consequences of eating the forbidden fruit. "To the woman he said, 'I will greatly increase your pains in childbearing. with pain you will give birth to children. Your desire will be for your husband, and he will rule over you'". chapter 3, vs. 16. And to Adam he said, "Cursed is the ground because of you. through painful toil you will eat of it all the days of your life. It will produce thorns and thistles for you, and you will eat the plants of the field. By the sweat of your brow you will eat your food until you return to the ground, since from it you were taken. for dust you are and to dust you will return". chapter 3, vs. 17-19. The movement ends in woeful reflection of the curse that God bestowed upon mankind. Movement III. Noah and the Ark, is in a scherzo-trio structure. The scherzo section is set in compound duple meter and reflects Noah's overwhelming job to build a most expansive ark as described in chapter 6 of Genesis. The trio is almost child-like in mood and quotes the hymn All Things Bright and Beautiful. Words by Cecil F. Alexander, 1848, 17th century English melody. All things bright and beautiful, All creatures great and small, All things wise and wonderful, The Lord God made them all. The hymn serves to create the image of boarding all the "creatures" on the ark. "You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. Two of every kind of bird, or every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive. Chapter 6, vs. 16-20. The recapitulation of the trio is interrupted by a dissonant textural crescendo leading to movement IV. Movement IV. The Floodgates of Heaven, begins with falling rain. closed hi-hats. over a pedal Eb. After several strikes of lightning, tutti chords, the heavens open up and it begins to pour. cascading woodwind passages. As described in Chapter 7, vs. 11-12. "In the six hundredth year of Noah's life, on the seventeenth day of the second month--on that day all the springs of the great deep burst forth, and the floodgates of the heavens were opened. And rain fell on the earth forty days and forty nights. " Under the cascading woodwinds the horns and trumpets sing a theme of destruction. The intensity grows and reaches its height in C major and becomes quiet with a repeated eighth note pedal on C in the trumpets. Then, motives from the death chant, Dies Irae, appear in the woodwinds and piano representative of Chapter 7, vs. 23. "Every living thing on the face of the earth was wiped out. men and animals and the creatures that move along the ground and the birds of the air were wiped from the earth. Only Noah was left, and those with him in the ark. " The section builds to a partial statement of the chant by the full ensemble ending with a pedal on G by the timpani. Movement V. The Sign of the Covenant is the fifth and final movement of the symphony. The first part of the movement reflects the dove sent by Noah to find land. The piccolo solo aptly alludes to the bird as it flies toward land and brings back the olive branch. "He waited seven more days and again sent out the dove from the ark. When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf. Then Noah knew that the water had receded from the earth". chapter 8, vs. 10-12. Below the continuing song of the piccolo. the dove. , the horns sing a theme of celebration as Noah and the animals step off the ark onto dry land. A prayer follows with a series of overlapping cadences alluding to Noah building an altar and God vowing not to ever again destroy the living things on earth. chapter 8, vs. 20. "Then Noah built an altar to the Lord. Chapter 8, vs. 21-22. "Never again will I curse the ground because of man, even though every inclination of his heart is evil from childhood. And never again will I destroy all living creatures, as I have done. The symphony ends in fanfare modulating dramatically to E major and then fading away to a single E major chord in the marimba which then fades to silence. Chapter 9, vs. 12-13. "This is the sign of the covenant I am making between men and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come. I have set My rainbow in the clouds, and it will be the sign of the covenant between Me and the earth. Dedicated to Dr. Mallory B. Thompson in celebration of her first decade as Director of Bands at Northwestern University.

Μετάφραση

Συμφωνία Αρ. 2. Γένεση αποτελείται από τον David Τζίλιγχαμ. Για μπάντα συναυλία. Piccolo, Φλάουτο 1, 2 Φλάουτο, Όμποε 1. 2, English Horn, Φαγκότο 1. 2, Eb σοπράνο κλαρινέτο, κλαρινέτο σε Σιb 1, κλαρινέτο σε Σιb 2, κλαρινέτο Bb 3, μπάσο κλαρίνο, κόντρα, Άλτο Σαξόφωνο 1. 2, τενόρο σαξόφωνο, βαρύτονο σαξόφωνο, τρομπέτα στην Bb 1, Τρομπέτα σε B. Band Music. Βαθμός 5. Αποτέλεσμα μόνο. Διάρκεια 20. 00. Δημοσιεύθηκε από τον C. Alan Εκδόσεις. CN.14761. Μια άλλη σημαντική συμβολή στην προηγμένη ρεπερτόριο μπάντας. Epic κατ 'αναλογία, αυτή η συμφωνία εμφανίζει τη δημιουργική σκορ και λαμπρή τεχνική σύνθεσης που έχουμε συνδέονται με αυτό το αγαπητό συνθέτη. Μουσικοί ανώτερο επίπεδο και οι αγωγοί θα απολαύσουν τις προκλήσεις που παρουσιάζονται κατά την προετοιμασία και την εκτέλεση αυτής εξαιρετικό έργο. Όπως Symphony No.1. Αποκαλυπτική Dreams. , Συμφωνία αρ. 2. "Γένεσις". είναι προγραμματική και βασίζεται σε βιβλικά γραφή. Συμφωνία αρ. 2 είναι εμπνευσμένο από τα πρώτα εννέα κεφάλαια της Γένεσης και διαιρείται σε πέντε κινήσεις. Ι. Στην αρχή. II. Εδέμ και ο απαγορευμένος καρπός. III. Ο Νώε και η Κιβωτός. IV. Οι πύλες του ουρανού. και V. Το σημείο της διαθήκης. Κίνηση I. Στην αρχή, ανοίγει μυστηριωδώς με το βουητό των πλαστικών εύκαμπτων σωλήνων στα κρουστά και ένα πεντάλ G στο βιμπράφωνο που σημαίνει κεφάλαιο 1, στίχος 2, "Τώρα η γη ήταν άμορφη και άδειο, το σκοτάδι ήταν πάνω από την επιφάνεια της βαθιά, και το Πνεύμα του Θεού ήταν πλανάται πάνω από τα νερά. «Η παρουσία και η φωνή του Θεού αντιπροσωπεύονται από επαναλαμβανόμενες σημειώσεις που οδηγεί σε ένα σημείωμα μισό βήμα παραπάνω και στη συνέχεια πίσω προς τα κάτω,. Ο "Θεός κίνητρο". ακούστηκε για πρώτη φορά από τα κέρατα στο δέκατο τρίτο μέτρο. Μετά ανεβαίνεις χωρία της κλαρινέτο Eb πάνω άρπα, όπως αποσπάσματα στο πιάνο ενδεικτικό του κεφαλαίου 1, εδάφιο 3, "Και ο Θεός είπε« Γενηθήτω φως », και ο Θεός είδε ότι το φως ήταν καλό, και χώρισε το φως από το σκοτάδι. «Η συσσώρευση της υφής ακολουθεί κτιρίου σε μια επεκτατική σύμπλεγμα τόνο που σπάει σε σολ μείζονα, με ραγδαία αύξηση μελωδική γραμμή στα κέρατα. Το τμήμα αντιπροσωπεύει το κεφάλαιο 1, στίχος 6, «Και είπεν ο Θεός, Ας υπάρξει μια έκταση ανάμεσα στα νερά για να διαχωρίσει το νερό από το νερό. "Οι απορρέουσες είναι η ουσία του κεφαλαίου 1, στίχος 11,« Και είπεν ο Θεός - Ας την βλάστηση της γης προϊόντα. σπορόφυτα και τα δέντρα στη γη που φέρουν καρπούς με σπόρους σε αυτό, σύμφωνα με τα διάφορα είδη τους. », Και στο κεφάλαιο 1, στίχος 14-15,« Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώτα στην έκταση του ουρανού για να διαχωρίζουν την ημέρα από τη νύχτα, και να τους αφήσουμε να χρησιμεύσουν ως σημεία για να σηματοδοτήσει τις εποχές και ημέρες και χρόνια, και ας υπάρχει φώτα στην έκταση του ουρανού να δώσει φως στη γη. "Κραυγαλέες αρθρώσεις των χορδών μαζί με το ταμπούρο του φρένου αρχίσει αυτό το τμήμα, παρομοιαστεί με ελάφρυνση, που ακολουθείται από το θρόισμα στα κλαρίνα πάνω συνεργατικών σχηματισμών στην ορείχαλκο που ακολουθείται και πάλι από μια ραγδαία αύξηση μελωδία κέρατο μιμηθούμε τη φωνή του Θεού. Κελαηδά και περάσματα αύξουσα στα πνευστά και πιάνο σε χαμηλή χορδές ορείχαλκου χαρακτηρίζουν την επόμενη ενότητα που εκφράζει τη δημιουργία ζωντανών πλασμάτων που εκφράζονται από το κεφάλαιο 1, στίχος 20 και 24, «Και είπεν ο Θεός,« Ας το αφθονώ νερού για τα έμβια όντα, και ας τα πτηνά πετούν πάνω από τη γη σε όλη την έκταση του ουρανού ». "Και είπεν ο Θεός,« Ας η γη παράγει ζωντανά πλάσματα, σύμφωνα με τα είδη τους. τα ζώα, τα πλάσματα που κινούνται κατά μήκος του εδάφους, και τα άγρια ​​ζώα, το καθένα ανάλογα με το είδος του. Ένα ήσυχο και πιο ευλαβή ενότητα "ακολουθεί οποία εκφράζει τη φωνή του Θεού. Ο "Θεός κίνητρο". όπως Δημιουργεί πιό βραβευθείσα κατοχή του, ο άνθρωπος, όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 1, στίχος 26, «Και είπεν ο Θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ 'εικόνα μας, καθ' ομοίωσιν ημών και να τους αφήσουμε να αποφανθεί πάνω από τα ψάρια της θάλασσας και τα πουλιά του ο αέρας, πάνω από το ζωικό κεφάλαιο, σε όλη τη γη, και πάνω από όλα τα πλάσματα που κινούνται κατά μήκος του εδάφους ». Η κίνηση τελειώνει με ένα είδος ευλογίας η οποία χρησιμοποιεί την "Θεός κίνητρο» και τελειώνει αρκετά ειρηνικά σε σολ μείζονα, όλα εμπνευσμένα από το κεφάλαιο 2, εδάφιο 2, "Με την έβδομη ημέρα ο Θεός είχε τελειώσει το έργο που είχε κάνει. έτσι την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε από όλες τις εργασίες του. "Κίνημα II. Εδέμ και το απαγορευμένο φρούτο, επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τόσο την ομορφιά και την οργή του Θεού. Το πρώτο μέρος του κινήματος είναι αφιερωμένο στον Κήπο της Εδέμ, η δημιουργία της γυναίκας. Εύα. και Το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού. Οι στίχοι 8-9, 16-17, και 21-22, από το 2ο κεφάλαιο της Γένεσης παρέχει την έμπνευση για αυτό το μέρος του κινήματος. «Τώρα ο Κύριος ο Θεός είχε φυτέψει έναν κήπο στα ανατολικά, στην Εδέμ. και εκεί Έβαλε τον άνθρωπο Είχε σχηματιστεί. Και ο Κύριος ο Θεός έκανε όλα τα είδη δέντρων μεγαλώνουν έξω από το έδαφος - δέντρα που ήταν ευχάριστο στο μάτι και καλό για τροφή. Στη μέση του κήπου ήταν το δέντρο της ζωής και το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. «Και ο Κύριος ο Θεός διέταξε τον άντρα,« Είστε ελεύθεροι να φάτε από κάθε δέντρο στον κήπο. αλλά δεν πρέπει να φάνε από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, όταν τρώτε από αυτό σίγουρα θα πεθάνει. "" Έτσι, ο Κύριος ο Θεός προκάλεσε ο άνθρωπος να πέσει σε βαθύ ύπνο. και ενώ κοιμόταν, πήρε μία από τις πλευρές του άνδρα και έκλεισε τον τόπο με σάρκα. Τότε ο Κύριος ο Θεός έκανε μια γυναίκα από το πλευρό Είχε ληφθεί από τον άνθρωπο, και Αυτός την έφερε στον άνθρωπο. «Η διάθεση αρχίζει να αλλάζει όταν η εμφώνιο παίζει τις δύο πρώτες φράσεις του ύμνου O Θεός μας Βοήθεια στο Ages Παρελθόν. Συντονιστείτε με την William Croft 1708. "Αγία Άννα". Δελεαστεί από ένα πιο μάγκας φίδι, ο Αδάμ και η Εύα τρώνε τον απαγορευμένο καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. «Όταν η γυναίκα είδε ότι ο καρπός του δέντρου ήταν καλό για τροφή και ευχάριστο στο μάτι, και επίσης επιθυμητό για την απόκτηση της σοφίας, πήρε μερικά και το έφαγε. Έδωσε, επίσης, μερικά με τον σύζυγό της, ο οποίος ήταν μαζί της, και αυτός έφαγε ". κεφάλαιο 3, vs. Ο ύμνος απότομα άκρα αρθρώνονται με σταμάτησε κέρατα. Μετά, είναι ένα τμήμα γεμάτο με θυμό και μοχθηρία και παράφωνος υφές που παραπέμπουν στις συνέπειες από την κατανάλωση από τον απαγορευμένο καρπό. "Για τη γυναίκα, είπε,« θα αυξήσει σημαντικά τους πόνους σας στην αναπαραγωγική. με τον πόνο σας θα γεννήσει τα παιδιά. Η επιθυμία σας θα είναι για το σύζυγό σας, και θα κυβερνήσει πάνω σας ». κεφάλαιο 3, vs. 16. Και στον Αδάμ είπε, «Καταραμένος είναι ο λόγος εξαιτίας σου. διαμέσου επώδυνων μόχθο θα φάτε από αυτό όλες τις ημέρες της ζωής σας. Θα παράγει αγκάθια και τριβόλια για σας, και θα τρώνε τα φυτά του αγρού. Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το φαγητό σας μέχρι να επιστρέψετε στο έδαφος, αφού από αυτό θα έχουν ληφθεί. για τη σκόνη είσαι και στο χώμα θα επιστρέψει ". κεφάλαιο 3, vs. 17-19. Η κίνηση καταλήγει σε θλιβερή αντανάκλαση της κατάρας που ο Θεός παραχώρησε κατά της ανθρωπότητας. Κίνηση III. Ο Νώε και η Κιβωτός, είναι σε μια δομή σκέρτσο τρίο. Το τμήμα σκέρτσο βρίσκεται στην ένωση μετρητή διπλός και αντανακλά συντριπτική δουλειά του Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό πιο επεκτατική, όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 6 της Γένεσης. Το τρίο είναι σχεδόν παιδί-όπως στη διάθεση και παραθέτει τον ύμνο Ολα τα φωτεινά και όμορφα. Λέξεις από Cecil F. Alexander, 1848, του 17ου αιώνα Αγγλικά μελωδία. Όλα τα πράγματα φωτεινά και όμορφα, Όλα τα πλάσματα μεγάλα και μικρά, Όλα τα πράγματα σοφός και θαυμάσια, ο Κύριος ο Θεός τους όλα γίνονται. Ο ύμνος χρησιμεύει για να δημιουργήσει την εικόνα της επιβίβασης όλα τα «πλάσματα» στην κιβωτό. "Είστε να φέρει μέσα στην κιβωτό δύο από όλα τα ζωντανά πλάσματα, άνδρες και γυναίκες, για να τους κρατήσουν στη ζωή με σας. Δύο από κάθε είδος πουλιού, ή σε κάθε είδος ζώου και κάθε είδους πλάσμα που κινείται κατά μήκος του εδάφους θα έρθει σε σας για να διατηρηθεί στη ζωή. Κεφάλαιο 6, vs. 16-20. Η ανακεφαλαίωση του τρίο διακόπτεται από ένα παράφωνο υφής κρεσέντο που οδηγεί στην κίνηση IV. Κίνηση IV. Η υδροφράκτου του Ουρανού, αρχίζει με την πτώση της βροχής. κλειστό hi-καπέλα. πάνω από ένα πεντάλ Εβ. Μετά από αρκετές απεργίες της αστραπής, συγχορδίες tutti, οι ουρανοί ανοίγουν και αρχίζει να χύνει. διαδοχικές διόδους ξύλινα πνευστά. Όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 7, vs. 11-12. "Στο εξακοσιοστός έτος της ζωής του Νώε, την έβδομη ημέρα του δεύτερου μήνα - για εκείνη την ημέρα άνοιξαν όλες οι πηγές της μεγάλης αβύσσου εμπρός έκρηξη, και οι πύλες του ουρανού. Και βροχή έπεσε στη γη σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες. "Σύμφωνα με τις κλιμακωτές πνευστά τα κέρατα και τρομπέτες τραγουδούν ένα θέμα της καταστροφής. Η ένταση μεγαλώνει και φτάνει το ύψος του σε ντο μείζονα και γίνεται ήσυχα με επαναλαμβανόμενες όγδοη πεντάλ σημείωμα σχετικά με C στις σάλπιγγες. Στη συνέχεια, τα κίνητρα από το άσμα του θανάτου, Dies Irae, εμφανίζονται στα πνευστά και πιάνο εκπρόσωπος του κεφαλαίου 7, vs. 23. "Κάθε πράγμα διαβίωσης στο πρόσωπο της γης ήταν αφανίστηκαν. ανθρώπων και των ζώων και τα πλάσματα που κινούνται κατά μήκος του εδάφους και τα πουλιά του αέρα είχαν σβηστεί από τη γη. Μόνο ο Νώε είχε απομείνει, και εκείνοι μαζί του στην κιβωτό. «Η ενότητα βασίζεται σε μια μερική δήλωση του άσματος από την πλήρη ορχήστρα τελειώνει με ένα πεντάλ G με τον τύμπανα. Κίνηση V. Το σημάδι του Συμφώνου είναι η πέμπτη και τελευταία κίνηση της συμφωνικής. Το πρώτο μέρος του κινήματος αντανακλά το περιστέρι που έστειλε ο Νώε για να βρει γη. Το σόλο piccolo παραπέμπει εύστοχα το πουλί καθώς πετάει προς την ξηρά και φέρνει πίσω το κλαδί ελιάς. "Περίμενε επτά ημέρες και πάλι έστειλε το περιστέρι από την κιβωτό. Όταν το περιστέρι επέστρεψε σ 'αυτόν το βράδυ, εκεί στο ράμφος του ήταν μια φρεσκοσυλλεχθέντων φύλλα ελιάς. Στη συνέχεια, ο Νώε γνώρισε ότι το νερό είχε υποχωρήσει από τη γη ". κεφάλαιο 8, vs. 10-12. Κάτω από τη συνεχιζόμενη τραγούδι του πίκολο. το περιστέρι. , Τα κέρατα τραγουδούν ένα θέμα της γιορτής όπως ο Νώε και τα ζώα βήμα από την κιβωτό στην ξηρά. Μια προσευχή ακολουθεί με μια σειρά από επικαλυπτόμενα πτώσεις υπαινίσσεται Νώε χτίζοντας θυσιαστήριο και ο Θεός υποσχόμενοι να μην καταστρέψει ποτέ ξανά τα πράγματα που ζουν στη γη. κεφάλαιο 8, vs. 20. "Τότε ο Νώε έχτισε ένα θυσιαστήριο στον Κύριο. Κεφάλαιο 8, vs. 21-22. "Ποτέ ξανά δεν θα Καταριέμαι το έδαφος εξαιτίας του ανθρώπου, μολονότι κάθε κλίση της καρδιάς του είναι το κακό από την παιδική ηλικία. Και ποτέ ξανά δεν θα μου καταστρέψει όλα τα ζωντανά πλάσματα, όπως έχω κάνει. Η συμφωνία λήγει σε τυμπανοκρουσίες διαμόρφωση δραματικά σε Μι μείζονα και στη συνέχεια το ξεθώριασμα μακριά σε ένα ενιαίο E σημαντική χορδή στο μαρίμπα η οποία στη συνέχεια σβήνει στη σιωπή. Κεφάλαιο 9, vs. 12-13. «Αυτό είναι το σημάδι της διαθήκης κάνω μεταξύ ανδρών και εσείς και κάθε ζωντανό πλάσμα με σας, μια διαθήκη για όλες τις επόμενες γενιές. Έχω θέσει το ουράνιο τόξο μου στα σύννεφα, και θα είναι το σημείο της διαθήκης ανάμεσα στο Εγώ και η γη. Αφιερωμένο στον Δρ Mallory Β Thompson για τον εορτασμό της πρώτης δεκαετίας της ως Διευθύντρια Συγκροτήματα στο Northwestern University.