Παρτιτούρα $50.50

Πρωτότυπο

Dmitri Shostakovich. 24 Preludes And Fugues For Piano Op.87 Vol 1. Sheet Music. Piano Solo. PF. Dmitri Shostakovich.

Μετάφραση

Dmitri Shostakovich. 24 Πρελούδια και φούγκες για πιάνο Op.87 Vol 1. Παρτιτούρες. Piano Solo. PF. Dmitri Shostakovich.

Πρωτότυπο

Just back from a trip to Leipzig in the early autumn of 1950 where he heard Bach's Well-Tempered Klavier at the Bicentennial Bach Competition played by the Russian pianist Tatiana Nikolaeva, Shostakovich began his own series of 24 Preludes and Fugues, Op. 87, based on Bach's model. He composed them quickly, starting on October 10, 1950, and finishing on February 23, 1951. While his work would pay homage to Bach, Shostakovich's work would have several fundamental differences. First, the order of the individual pieces would be organized around the circle of fifths with a prelude and fugue in the relative minor following each major key piece rather than in ascending semi-tonal order of Bach's work. Second, Shostakovich's pieces would be composed in order — that is, C major - A minor followed by G major - E minor followed by D major - B minor — and, more significantly, this order would have a sort of subliminal narrative sub-text, taking the music from the "innocent" tonal world of the C major Prelude and Fugue to the profound and sublime severity of the concluding D minor Prelude and Fugue. Finally, Shostakovich's work, although conservative in its counterpoint and harmony — that is, there are no examples of invertible or reversible themes or counterpoint and the pieces are for the most part recognizably tonal in language — is still clearly the work of a modernist composer. his counterpoint and harmony may be conservative but the emotional and spiritual worlds of the preludes and fugues is at once sincere and ironic. The result is a work which can not only stand comparison with Bach's Well-Tempered Klavier, it is both Shostakovich's masterpiece for the piano and one of the contrapuntal masterpieces of the twentieth century.

Μετάφραση

Μόλις επέστρεψα από ένα ταξίδι στη Λειψία στις αρχές του φθινοπώρου του 1950, όπου άκουσε Μπαχ Καλώς συγκερασμένο Klavier στο Μπαχ Ανταγωνισμού διακοσαετία διαδραμάτισε η Ρωσική πιανίστα Τατιάνα Nikolaeva, Σοστακόβιτς ξεκίνησε τη δική του σειρά από 24 πρελούδια και φούγκες, Op. 87, ανάλογα με το μοντέλο του Μπαχ. Τους αποτελείται γρήγορα, αρχής γενομένης στις 10 Οκτωβρίου 1950 και λήγει στις 23 Φλεβάρη του 1951. Ενώ το έργο του θα αποτίσουμε φόρο τιμής σε Bach, το έργο του Σοστακόβιτς θα έχουν αρκετές θεμελιώδεις διαφορές. Πρώτον, η σειρά των επιμέρους κομμάτια θα πρέπει να οργανωθεί γύρω από τον κύκλο των πέμπτων με ένα πρελούδιο και φούγκα στο σχετικό ανήλικος μετά από κάθε σημαντικό βασικό κομμάτι και όχι με αύξουσα ημι-τονικό τάξης του έργου του Μπαχ. Δεύτερον, τα κομμάτια του Σοστακόβιτς θα αποτελείται κατά σειρά - δηλαδή, Ντο μείζονα - Ένας ανήλικος που ακολουθείται από Σολ μείζονα - Μι ελάσσονα ακολουθεί Ρε μείζονα - ελάσσονα Β - και, πιο σημαντικά, αυτή η σειρά θα έχει ένα είδος υποσυνείδητα αφήγηση υπο-κείμενο , λαμβάνοντας τη μουσική από το "αθώο" τονική κόσμο του ντο μείζονα Πρελούδιο και Φούγκα για τη βαθιά και μεγαλειώδη σοβαρότητα της καταληκτική ρε ελάσσονα Πρελούδιο και Φούγκα. Τέλος, το έργο του Σοστακόβιτς, αν και συντηρητική σε αντίστιξη και την αρμονία του - ότι είναι, δεν υπάρχουν παραδείγματα αντιστρέψιμος ή αναστρέψιμη θέματα ή αντίστιξης και τα κομμάτια είναι ως επί το πλείστον εμφανώς τονικές στη γλώσσα - εξακολουθεί να είναι σαφώς το έργο του συνθέτη μοντερνισμού. αντίστιξη και την αρμονία του μπορεί να είναι συντηρητική, αλλά η συναισθηματική και πνευματική κόσμους των πρελούδια και φούγκες είναι ταυτόχρονα ειλικρινής και ειρωνικό. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο το οποίο δεν μπορεί να σταθεί μόνο σε σύγκριση με Μπαχ Καλώς συγκερασμένο Klavier, είναι αριστούργημα του Σοστακόβιτς για το πιάνο και ένα από τα αριστουργήματα αντιστικτική του εικοστού αιώνα.