Παρτιτούρα $17.29

Πρωτότυπο

John Tavener. The Myrrh-Bearer. Viola Part. Sheet Music. Viola. VLA. John Tavener.

Μετάφραση

John Tavener. Το Μύρο-Ανώνυμες. Viola Μέρος. Παρτιτούρες. Βιολέτα. VLA. John Tavener.

Πρωτότυπο

This work for viola, chorus and percussion was commissioned by the London Symphony Chorus, and was first performed in October 1994 at the Barbican Hall, London by Yuri Bashmet and the London Symphony Chorus conducted by Stephen Westrop. The remarkable text of the Troparion, written by the great Byzantine poetess-nun Cassiana, was the inspiration of The Myrrh-Bearer. The text informed the architecture of the music. The viola solo represents Mary Magdalen, as the cello solo represented the Mother of God on The Protecting Veil. This is where the resemblance between the two pieces ends. In The Myrrh-Bearer the Chorus symbolises ‘us’, the ‘sins of the world’, from ‘stylized dictatorships’ to ‘the frivolous inane escapist vanities of the world,’ the to cries of ‘help’ after the cosmic catastrophe, and finally reaching an apocalyptic climax in the words, ‘We have no king by Caesar. ’ a downright condemnation of God in the Earthly power. In a surreal way the Magdalen’s ‘sin’ shines through in the viola music, because she recognises the Godhead, and the endless ‘Kyrie eleison’ chanted by the semi-chorus represents her repentance and whatever is left of a ‘repentant’ world. The Myrrh-Bearer explores the whole range of the viola, climbing from the depths up to the highest notes, and then falling again at the end, after the Magdalen’s recognition of the Risen Christ – ‘Rabboni. The last stroke of the gong in the viola’s final bottom C, gives a deliberately ominous end to the piece. This is a special item which is made to order. Please e-mail our Mail Order Department for further information.

Μετάφραση

Αυτό το έργο για βιόλα, χορωδία και κρουστά ανατέθηκε από το London Symphony Chorus, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1994 στο Barbican Hall, στο Λονδίνο από τον Γιούρι Μπασμέτ και το London Symphony Chorus διεξάγεται από τον Stephen Westrop. Το αξιοσημείωτο κείμενο του τροπάριο, γραμμένο από τη μεγάλη βυζαντινή ποιήτρια-μοναχή Cassiana, ήταν η έμπνευση του Μύρο-Ανώνυμες. Το κείμενο ενημέρωσε την αρχιτεκτονική της μουσικής. Το σόλο βιόλα αντιπροσωπεύει Μαρίας της Μαγδαληνής, όπως το τσέλο σόλο εκπροσώπησε την Μητέρα του Θεού για Σκέπης. Αυτό είναι όπου η ομοιότητα μεταξύ των δύο τεμαχίων τελειώνει. Σε μυροβλήτη Ανώνυμες η Χορωδία συμβολίζει το «εμείς», τις «αμαρτίες του κόσμου», από το «στυλιζαρισμένο δικτατορίες» στις «επιπόλαιες βλακώδεις απόδρασης ματαιοδοξίες του κόσμου,« η κραυγή του «βοήθεια» μετά την κοσμική καταστροφή, και φτάνοντας τελικά μια αποκαλυπτική κορύφωση στα λόγια, «Δεν έχουμε βασιλιά από τον Καίσαρα. «Μια εντελώς καταδίκη του Θεού στην επίγεια εξουσία. Σε ένα σουρεαλιστικό τρόπο της Μαγδαληνής «αμαρτία» λάμπει μέσα στη μουσική βιόλα, επειδή αναγνωρίζει την Θεότητα, και το απέραντο «Κύριε ελέησον», φώναζαν από την ημι-χορωδία αντιπροσωπεύει μετάνοια της και ό, τι έχει απομείνει από μία «μετανοημένος» κόσμο. Το Μύρο-Ανώνυμες εξερευνά όλο το φάσμα της βιόλας, ανεβαίνοντας από τα βάθη έως τις υψηλότερες νότες, και στη συνέχεια την πτώση και πάλι στο τέλος, μετά την αναγνώριση της Μαγδαληνής του Αναστάντος Χριστού - «Rabboni. Η τελευταία διαδρομή του γκονγκ στην τελική κάτω μέρος Γ του βιόλα του, δίνει μια σκόπιμα δυσοίωνη τέλος στο κομμάτι. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο στοιχείο που γίνεται στην τάξη. Στείλτε e-mail Mail Τμήμα Τάξης μας για περισσότερες πληροφορίες.